De Adolphe Maxlaan en zijn zijstraten
Profiel rijweg langs de paarzijde van de Adolphe Maxlaan, waar haaks parkeren was toegestaan.
Profiel rijweg langs de paarzijde van de Adolphe Maxlaan, waar haaks parkeren was toegestaan.
De inplanting van groenzones voorzien van hoogstambomen geeft de straat een nieuw silhouet.
De Bruidsstraat had te kampen met wildparkeerders en hygiëneproblematieken.
De overgedimensioneerde rijweg en bomen aangeplant in te kleine verhoogde bloembakken tonen aan dat de laan toe was aan een stevige update.
Door de rijweg terug te brengen naar 5 meter wordt de ruimte vrijgegeven voor het in volle grond aanplanten van hoogstambomen, meerstammige en vaste beplanting.
Sfeerbeeld van de gelaagdheid van het groen en het zitmeubilair
Verpoosmogelijkheid op de Adolphe Maxlaan
Het regenwater van de voetpaden wordt rechtstreeks afgevoerd via de openingen in het cortenstaal naar de groenzones.
Perspectief van de Adolphe Maxlaan, komende van het de Brouckèreplein na de werken
Perspectief van de Adolphe Maxlaan, komende van het de Brouckèreplein, voorafgaand aan de werken
De overgedimensioneerde rijweg en bomen aangeplant in te kleine verhoogde bloembakken tonen aan dat de laan toe was aan een stevige update. Perspectief van de Adolphe Maxlaan, komende van het de Brouckèreplein, voorafgaand aan de werken
De groenzones met hun hoogstambomen en meerstammigen structureren samen met het zitmeubilair de Adolphe Maxlaan. Het biedt de voorbijganger een ontmoetingsplaats uitkijkend op groenstructuren.
De verhoogde plantvakken met open bodem werden recent aangeplant. Het groenvak aan de linkerzijde werd begin 2024 aangeplant en toont al een mooi tussenresultaat. Door de straten op een niveau heraan te leggen kunnen personen met beperkte mobiliteit zich verplaatsen zonder obstakels.
De loungeschommel werd zo ontworpen dat die in verhouding staat met de architecturale gebouwen.
Om de multimodale vervoerswijzen aan te moedigen, werd er een fietsdeelstation geplaatst op de Adolphe Maxlaan.
De groenzones werden in het voorjaar van 2024 aangeplant. Door de dichte aanplanting vertonen ze in de nazomer al een mooi beeld.
De verhoogde plantvakken met open bodem werden in een later stadium van de heraanleg toegevoegd. Omwille van het wegprofiel zonder niveaus te voorzien werd de controle op wildparkeerders onmogelijk. Door het plaatsen van fysieke obstakels werd de problematiek opgelost. Daar waar mogelijk werden groenzones voorzien en zullen de hoogstambomen de straat hittebestendiger maken in de toekomst. Deze plantvakken werden in november 2024 aangeplant.
Komende vanuit de Adolphe Maxlaan in de Mechelsestraat kijk je uit op een hoogstamboom, geplaatst ter hoogte van het kruispunt met de Sint-Pietersstraat. Rondom deze boom werden er verscheidene zitbanken voorzien, zodat mensen elkaar kunnen ontmoeten. De verhoogde plantvakken waren in de zomer tijdelijk ingezaaid met een groenbemester in afwachting van hun definitieve aanplant in november 2024.
Het kruispunt van de Mechelsestraat met de Sint-Pietersstraat werd voornamelijk ingepalmd door foutparkeerders.
3D-beeld gebruikt voor communicatiedoeleinden
Gekozen zichtas voor het uitwerken van het 3D-beeld gebruikt voor communicatiedoeleinden
Concept verblijfstrook Adolphe Maxlaan
Detail van de vaste planten in de groenzones op de Adolphe Maxlaan
Detailschema van de gekozen planten van een groenzone. De vaste planten werden gekozen voor hun resistente karakter en hun bloei doorheen het hele jaar
Technisch ontwerpplan van de perimeter
Grafisch ontwerpplan van de perimeter gebruikt voor diverse doeleinden, zoals communicatie, presentaties bewoners en interne/externe diensten.
{"slide_to_show":"1","slide_to_scroll":"1","autoplay":"true","autoplay_speed":"3000","fade":"false","speed":"300","arrows":"true","dots":"true","loop":"true","nav_slide_column":5,"rtl":"false"}

De Adolphe Maxlaan en zijn zijstraten

Jan Schollaert en Deirdre Goossens, Stad Brussel

De Adolphe Maxlaan verbindt het Rogierplein met het voetgangersgebied in de vijfhoek. De laan vertoonde een overgedimensioneerde rijweg, zieke bomen in kleine boombakken, voetpaden in slechte staat en onaantrekkelijke handelszaken. De vernieuwing met brede, groene voetpaden, modern stadsmeubilair en een smallere rijweg aangelegd met nobele materialen, coherent met de voetgangerszone, zorgt voor een nieuwe dynamische link van het centrum met de Noordwijk.

Van een door auto gedomineerde omgeving naar een ontmoetingsplek
Met de heraanleg van de Adolphe Maxlaan en zijn zijstraten geeft de Stad Brussel een van de belangrijkste voetgangersroutes – die toegang geeft tot de grote economische, toeristische, recreatieve en culturele polen van het stadscentrum – een stevige update. Deze perimeter is een nieuwe schakel tussen de recent heraangelegde openbare ruimten. Op gewestelijk vlak werden zowel het Rogierplein vernieuwd als de Kleine Ring voorzien van afgescheiden fietspaden. Op gemeentelijk niveau zijn in samenwerking met Beliris de Nieuwstraat en de Centrale lanen grondig heraangelegd. Dit alles gebeurde binnen de nieuwe mobiliteitsvisie van de Stad Brussel en maakt dat de harde grenzen vervagen. De Stad wordt zo een leefbare plek waar mensen elkaar ontmoeten.

Zoals op vele plaatsen in Brussel was het toenmalig profiel van de laan ontworpen in functie van het gemotoriseerd verkeer. De laan die na de bouw van de ondergrondse premetro in 1976 werd aangelegd, telde tot ongeveer tien jaar geleden nog vier rijstroken, twee in elke richting. Voorafgaand aan de heraanleg was de laan een eenrichtingsvak naar de Kruidtuinlaan toe, met gemarkeerde fietspaden langs beide zijden. Het gebruik van de auto bleef de hoofdrol behouden en er waren in totaal  107 parkeerplaatsen. Al die tijd bleef de inrichting met een brede asfaltrijweg onveranderd. Fietsers hadden er een gemarkeerd fietspad, maar de breedte nodigde het gemotoriseerd verkeer uit tot ongepaste snelheden en dubbelparkeren. De zijstraten waren ook niet meer conform de huidige GSV-normen. Door de verouderde aanleg en leegstaande gebouwen gaven de straten een verloederde indruk en waren ze een toonbeeld van gebrek aan sociale controle en hygiëneproblemen.

Flaneren en verpozen langsheen de groenzones en de architecturale gebouwen
Alle niveauverschillen verdwijnen en door het invoeren van een woonerf en het schrappen van het merendeel van de parkeerplaatsen (van 107 naar 30) verdwijnt de gejaagdheid die de laan voorheen had. De groenzones – waar hoogstambomen, meerstammigen en vaste planten in volle grond aangeplant werden – zijn een buffer tussen de flaneerstroken en de rijweg. Tussen deze groenzones werden verschillende functies gehuisvest, zoals parkeren, horecaterrassen, fietsdeelstation, ondergrondse glascontainers en zitmogelijkheden. Hierdoor houdt de stad de flaneerstroken breed en obstakelvrij voor de voetganger. Het invoeren van een laanbeplanting vormt een structurerend element en zet samen met de loungeschommels de architecturale gebouwen in de verf.

Inzetten op multimodale vervoerswijzen
De stedelijke ruimte werd aantrekkelijker en overzichtelijker gemaakt voor de actieve mobiliteit. Er kwam zo een boeiend kader voor het bezoeken van het stadscentrum, zowel voor bewoners als voor andere bezoekers. Het houdt rekening met de nieuwe gewenste werkingen door de inplanting van verschillende elementen, zoals fietsbeugels, fietsdeelstations en 30 parkeerplaatsen die multimodaal inzetbaar zijn. Ze kunnen bijvoorbeeld gebruikt worden voor leveringen, door toeristische bussen, taxi’s, pmb’s en voor bewoners om hun boodschappen uit te laden.

Lounge schommels als artistieke invulling voor de Adolphe Maxlaan
Om de laan – die zich als voetgangersboulevard in GOOD-MOVE omschrijft – te onderscheiden van een gewone voetgangersverbinding, diende ze aan meervoudige verwachtingen voor voetgangers te voldoen. Regelmatige zitmogelijkheden en artistieke ingrepen zijn twee elementen. Twee van deze GOOD-MOVE-verwachtingen worden in een element gegoten door op maat gemaakte loungeschommels in de zone te voorzien. Met een lichte wiegbeweging creëert dit stadsmeubilair een rustig ontspanningsgevoel
Het inplanten van deze elementen in de openbare ruimte geeft de gebruiker een ander perspectief en andere zichtpunten. Zo is het een aangename manier voor jong en oud om elkaar te ontmoeten en naar de architecturale parels te kijken die de laan huisvesten.

De doorlaatbaarheid verhogen en hittestress aanpakken
Het regenwater wordt op verschillende manieren in de bodem natuurlijk geïnfiltreerd. Enerzijds door het ontharden van 1300m², anderzijds vloeit het water van de voetpaden natuurlijk af naar de groenzones. Tenslotte werd er een pilootproject opgestart dat het regenwater van enkele daken in beheer van de Stad Brussel, via een ondergrondse regenwatercitern opvangt en koppelt aan het automatisch bevloeiingssysteem.

De straten tussen de Adolphe Max- en Emile Jacqmainlaan
De Mechelsestraat, die deel uitmaakt van een Gewestelijke Fietsroute, werd in hetzelfde materiaal aangelegd als in de Nieuwstraat (Portugese graniet) om zo een visuele continuïteit te bereiken. Om het geheel coherent  te maken, werden ook de Sint-Pietersstraat en de Bruidsstraat in graniet uitgevoerd. De Nieuwbrug en Finisterraestraat werden heraangelegd in blauwe hardsteen om een samenhang te vormen met de Sint-Michielsstraat. Omwille van logistiek van de culturele actoren en de vele ondergrondse nutsmaatschappijen werd waar mogelijk onthard en in volle grond aangeplant. Door deze groenzones en stadsmeubilair vormen de straten een aangename verbindingsweg voor diegenen die de drukkere assen willen vermijden.